bumelant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. bumelantncie; lm M. bumelantnci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek unikający pracy, zaniedbujący, lekceważący swoje obowiązki; obibok : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrzucić bumelantów z pracy, z zespołu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bumelant — m IV, DB. a, Ms. bumelantncie; lm M. bumelantnci, DB. ów pot. «człowiek bumelujący, zaniedbujący się w pracy przez niestawienie się do niej lub marnowanie czasu przeznaczonego na pracę» Zwalczać, karać bumelantów … Słownik języka polskiego
bumelant — Człowiek regularnie wymigujący się od pracy lub zaniedbujący obowiązki Eng. A person who regulary and chronically avoids work; a shirker … Słownik Polskiego slangu
markierant — m IV, DB. a, Ms. markierantncie; lm M. markierantnci, DB. ów pot. «człowiek udający, że coś robi, stwarzający tylko pozory wykonywania jakiejś pracy; próżniak, wałkoń, bumelant» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
markierant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. markierantncie; lm M. markierantnci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} próżniak udający, że coś robi, pozorujący pracę; wałkoń, bumelant {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
